Este amor contra o tempo
estas terras non nosas
este ollarme nos teus ollos
esta présa de metas.
Este ir ata o fundo
separando a néboa
ti guiando os meus pasos
eu bañada en vergoña.
Ti querendo non entrar
eu buscando a túa porta
eu querendo marcharme
ti pedindo que volva.
Un amigo que xulga
un pasado que pesa
este túnel escuro
este sol que se afasta.
Eu procurando o teu olor
nacendo entre as túas pernas
ti tomándome toda
eu borrando a espera.
As miñas palabras escóitanche
a túa mirada crébame
teño o corpo nas túas mans
e a túa alma bícame
e os meus fillos teus fillos
e o teu soño sóñame.
